Nil Ludwik Pierwszy

Wszystko zaczęło się od naszych wyborów do samorządu klasowego. Każdy z kandydatów miał propozycje programowe, które przedstawiał pozostałym uczniom. Alek zaproponował, że namówi panią na klasowe zwierzątko (po cichu przyznał, że to był pomysł jego mamy, bo chciała pozbyć się kilku zwierząt z domu). On naprawdę lubi zwierzęta i zna się na nich. Sam powiedział, że w klasie może być tylko rybka, gdyż ona nie odczuwa tak bardzo nieobecności dzieci w weekendy czy hałasu (a i tak odpowiedzialnie napisał regulamin – ograniczenie krzyków w klasie i żadnego dokarmiania rybki kanapkami). Wiadomo, że większość uczniów zagłosowała na niego!

Zaraz po wyborach pojawiło się akwarium, tydzień później rybka. Zorganizowaliśmy plebiscyt na imię dla rybki i połączyliśmy kilka pomysłów – w ten sposób Nil Ludwik Pierwszy jest konkretną osobowością, a nie jakimś tam tylko bojownikiem. Teraz codziennie wyznaczone osoby włączają i wyłączają rybce światło, karmią, a co dwa tygodnie wymieniają wodę w akwarium. Co się dziwić, że przy tak królewskim traktowaniu rybka (choć nie złota) zaczęła spełniać życzenia! Nasza koleżanka od kilku lat marzyła o… zwierzaku domowym. Dwa dni temu miała urodziny, i co? I w jej domu pojawiło się małe akwarium! Do naszej sali zaglądają już uczniowie z innych klas, a rybka spełnia te życzenia, które powierzają jej w sekrecie (czyli po cichu).