Nasi absolwenci

prof. Michał Nagy – Urodził się w Warszawie. Studiował w Akademii Muzycznej w Warszawie i Konserwatorium Wiedeńskim. Jego nauczycielami byli Janusz Raczyński, Marcin Zalewski i Ryszard Bałauszko. Jest laureatem międzynarodowych konkursów gitarowych w Fiuggi, Gdańsku, Krakowie i Tychach. Dwukrotnie był stypendystą Fundacji Kultury. Jest laureatem nagrody Województwa Małopolskiego ,,Ars Quaerendi 2010” za wybitne działania na rzecz promocji i upowszechniania kultury. Został także uhonorowany odznaką Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego ,,Zasłużony dla Kultury Polskiej”. Współpracował z orkiestrami: Filharmonii Narodowej, Filharmonii Krakowskiej, Wrocławską Orkiestra Kameralną Vratislavia, Concerto Avenna, Capella Bydgostiensis, Camerata Nova, Fresco Sonare i Chopin Academia Orchestra. Występował również z towarzyszeniem Kameralistów Filharmonii Narodowej, kwartetu smyczkowego Royal String Quartet i zespołu Wiener Instrumentalsolisten oraz jako członek zespołów New Tango Bridge i New Art Ensemble. Jest także współtwórcą i członkiem międzynarodowego kwartetu gitarowego Guitar 4mation, specjalizującego się w wykonaniach muzyki XX i XXI wieku, w tym między innymi repertuaru z pogranicza muzyki współczesnej i jazzu.

dr Anna Waligórska – dawniej Ania Pragłowska; obecnie adiunkt w Katedrze Komunikacji Wizualnej SWPS w Warszawie. Autorka wielu publikacji naukowych.

Magdalena Czerwosz – absolwentka SP 143. Od urodzenia mieszka w Warszawie na Saskiej Kępie, gdzie je dziadkowie zamieszkali już w 1931 roku; po ojcu jest góralką z Łopusznej i dlatego dla niej najważniejszymi miejscami na świecie są: Saska Kępa i Łopuszna, Łopuszna i Saska Kępa. Ukończyła studia na Wydziale Geologii Uniwersytetu Warszawskiego oraz podyplomowe studia w zakresie zarządzania i samorządu na Wydziale Pedagogiki UW. W latach 1972-1984 pracowała w Ośrodku Badawczo-Rozwojowym Techniki Geologicznej. W 1980 roku zakładała tam NSZZ „Solidarność”, była także członkiem Komisji Zakładowej, jawnej, a potem tajnej w stanie wojennym. W latach 1984-1990 pracowała w Centralnym Związku „Cepelia” jako specjalista-ceramik w Biurze Wzornictwa. W latach 1990 – 2000 wykonywała wolny zawód – artysty ceramika. Od 2000 r. do chwili obecnej pracuje w Centrum Promocji Kultury w Dzielnicy Praga Południe m.st. Warszawy jako st. specjalista do spraw plastycznych.
W kolejnych latach:
– 1990 – 1994 radna Dzielnicy-Gminy Praga Południe
– 1994 – 1998 radna gminy Warszawa Centrum
– 2000 – 2002 radna Dzielnicy Praga Południe
– od 2006 r. radna m. st. Warszawy
Pozostałe informacje:
W 1990 r. została członkiem zarządu Stowarzyszenia KERAMOS tzw. międzynarodowego stowarzyszenia artystów ceramików. Miała 3 indywidualne wystawy ceramiki, brała udział w ponad 30 wystawach zbiorowych www.keramos.eu
Współtworzyła Samorząd Mieszkańców Saskiej Kępy (jednostka pomocnicza niższego rzędu) i od chwili powstania w 1993 tzn. już piątą kadencję jest jego przewodniczącą. Dodatkowo współredaguje strony samorządu: www.kepa.waw.pl
W 2002 r. otrzymała medal za zasługi dla Saskiej Kępy od Towarzystwa Przyjaciół Saskiej Kępy.

Tomasz Bieliński – redaktor naczelny Profilaktycznego Radia TRAP, aktor – iluzjonista.

Rafał Brzozowski – urodził się 8 czerwca 1981 roku. Wokalista, muzyk i instrumentalista mając 10 lat zaczął ćwiczyć grę na pianinie i gitarze kilka lat później zainteresował się instrumentami klawiszowymi, na których gra nieprzerwanie do dziś. W jego życiu liczą się dwie pasje – muzyka i sport.
Profesjonalną przygodę z muzyką rozpoczął w 2002 roku, biorąc udział w programie “Szansa na Sukces”. Gościem programu był zespół Szwagierkolaska, który nagrodził talent Rafała przyznając mu wyróżnienie. W 2007 roku poznał kompozytora, producenta, aranżera a także założyciela i lidera grupy De Mono Marka Kościkiewicza, który zaproponował Rafałowi współpracę przy kilku projektach muzycznych. Ich współpraca zaowocowała serią wspólnych koncertów w kraju i za granicą. Latem 2012 roku Rafał Brzozowski wydał swój debiutancki album pt. “Tak blisko”, który zyskał status złotej płyty, a utwór tytułowy z albumu otrzymał nagrodę w kategorii Hit Lata podczas gali Eska Music Awards 2012. Kolejny singiel Rafała Brzozowskiego „Za mały jest świat” bardzo szybko zagościł na czołowych miejscach we wszystkich stacjach radiowych.
Rafał Brzozowski został nominowany do nagród ESKA Music Awards 2013 w kategorii Najlepszy Artysta.

Alan Andersz urodził się 4 października 1988 roku w Warszawie. Zadebiutował w 1999 roku w groteskowym serialu “Ja, Malinowski”. Poświęcił się nie tylko aktorstwu – Andersz jest tancerzem.
Tańczył w grupie V2 prowadzonej przez Agustina Equrrolę, formacji tanecznej Kamion Dance prowadzonej przez Piotra Galińskiego, formacji Jazz One prowadzonej przez Pawła Michno (w ramach działalności szkoły Equrrola Dance Studio). Alan Andersz poza zamiłowaniem do tańca oraz aktorstwa ma jeszcze jedną pasję. Aktor większość czasu poświęca na uprawianie paintballu, występując w drużynie Warsaw United.
Wystąpił w VIII edycji “Tańca z gwiazdami” – jego partnerką była Blanka Winiarska, z którą zajął 6 miejsce.
W 2012 roku Alan Andersz otrzymał posadę jurora w programie Polsatu “Tylko taniec. Got to Dance”.

Jacek Kawalec – data urodzenia: 1961-09-29, polski aktor filmowy i dubbingowy.

Studiował na Wydziale Aktorskim PWSFTviT w Łodzi. Interesował się fotografią, toteż chętnie po zajęciach korzystał ze szkolnej ciemni. Na scenie zadebiutował jeszcze podczas nauki, w 1983 roku. Studia ukończył w 1985, a rok później obronił dyplom. W międzyczasie pracował w Teatrze Komedia, Polskim, aż wreszcie związał się z Teatrem Syrena w Warszawie. Na ekranie zadebiutował w podwójnej roli jako Derkacz i Łoziński w filmie wojennym “Okruchy wojny” Barszczyńskiego i Chodkiewicza.
Jako pierwszy prowadził program “Randka w ciemno”. Wystąpił także w “Rozmowach w toku”, VI edycji “Tańca z Gwiazdami” oraz IV edycji “Jak oni śpiewają?”.
Kawalec zagrał w: “Żuraw i czapla”, “Republika nadziei”, “Okruchy wojny”, “Sala nr 6”, “O rany, nic się nie stało!!!”, “Rudolf czerwononosy Renifer”, “Ranczo Wilkowyje”, “Karolcia”, “Zdaniem obrony”, “Zmiennicy”, “Rzeka kłamstwa”, “Crimen”, “Bank nie z tej ziemi”, “Klan”, “Miodowe lata”, “Na dobre i na złe”, “Kocham Klarę”, “Zaginiona”, “Na Wspólnej”, “Fala zbrodni”, “Pensjonat pod różą”, “Ranczo”, “I kto tu rządzi”, “Halo Hans”, “Prawo miasta”, “Doręczyciel”.
A także użyczył głosu do takich produkcji, jak: “Zakochany kundel”, “Wielki mysi detektyw”, “Oliver i spółka”, “Kometa nad Doliną Muminków”, “Anastazja”, “Piękna i Bestia: Zaczarowane Święta”, “Dawno temu w trawie”, “Dinozaur”, “101 Dalmatyńczyków II: Londyńska Przygoda”, “Liga najgłupszych dżentelmenów”, “Epoka lodowcowa 2: Odwilż”, “Epoka lodowcowa 3: Era dinozaurów”, “Jetsonowie”, “Leśna rodzina”, “Muminki”, “Kaczka paczka”, “Atomówki”, “Owca w wielkim mieście”, “Bliźniaki Cramp”, “Jak dwie krople wody”, “George prosto z drzewa”.

Jakub Zaczkowski – muzyk, reżyser dźwięku, kompozytor. Absolwent Wydziału Reżyserii Dźwięku na Uniwersytecie Muzycznym Fryderyka Chopina w Warszawie, gdzie pełnił funkcję przewodniczącego Akademickiej Inicjatywy Filmowo – Fonograficznej. W filmie „Ostatnia tajemnica” zagrał rolę Fryderyka Chopina. Jako realizator dźwięku współpracuje m.in. z firmą NON, Teatrem Collegium Nobilium w Warszawie, Teatrem Baj, Teatrem Wielkim – Operą Narodową oraz Teatrem Palladium. Ma na swoim koncie współpracę z takimi muzykami jak, m.in. Maria Sadowska, Big Band UMFC, Michał Kulenty, Piotr Rodowicz, Andrzej Jagodziński, Anna Serafińska. Realizował nagrania, m.in. dla Orkiestry „Sinfonia Viva”, Big Bandu UMFC, Piotra Rodowicza, Daniela Schwarzwalda.

W latach 2013-2015  – wykładowca na Akademii Dziennikarstwa i Realizacji Dźwięku. Współpracuje z portalami e-muzyk.eu i portalnaglosnieniowy.eu jako redaktor.

Jest pianistą w Chopin University Big Band, z którym występuje regularnie w kraju
i zagranicą, a także kierownikiem muzycznym w solowym projekcie Kuby Jurzyka. Jako pianista współpracuje z Teatrem Rampa („Jesus Christ Superstar”) i Studiem Accantus, a jako akompaniator również z ZPSM im. F. Chopina w Warszawie i Uniwersytetem Muzycznym Fryderyka Chopina.

Monika Zaczkowska

Pracuje w naszej szkole oraz poradni terapeutycznej jako pedagog specjalny i logopeda. Sport towarzyszy jej od zawsze. Reprezentowała szkoły, do których uczęszczała, we wszystkich możliwych rozgrywkach. Podczas studiów pedagogicznych rozwijała swoje zainteresowanie piłką ręczną będąc zawodniczką drużyny AZS. W tym czasie poznała nową dyscyplinę, która okazała się być tym, co robi aż do dzisiaj – Ultimate. Zaczęło się od rzucania frisbee z przyjaciółmi na przerwach przed szkołą, a skończyło wielokrotnym reprezentowaniem Polski na turniejach mistrzowskich oraz zdobyciem tytułu jednej z najlepszych zawodniczek w kraju.  Granie na najwyższym poziomie wymaga ogromu pracy. Wszystko to, aby osiągać jak najlepsze wyniki i móc sięgać po najwyższe trofea. Monika jest kapitanką i trenerką warszawskiej drużyny mixed RJP, a także zawodniczką żeńskiej drużyny Troubles. Wielokrotnie reprezentowała Polskę na arenie międzynarodowej, zarówno podczas rozgrywek klubowych jak i kadrowych. Aktualnie przygotowuje się do roli kapitana prowadzącego reprezentację Polski do Mistrzostw Europy w Ultimate na hali. W swoim dorobku ma wiele sukcesów. Dwukrotnie miała okazję stanąć na podium klubowych mistrzostw Europy (złoto i brąz) i zdobyła cztery złote, dwa srebrne i dwa brązowe medale mistrzostw Polski. Do tego można doliczyć wiele osiągnięć na turniejach niższej rangi, zarówno w kraju, jak i podczas rozgrywek międzynarodowych. Zdobyła wiele nagród indywidualnych. Dwukrotnie była nominowana przez Polskie Stowarzyszenie Graczy Ultimate do nagrody najlepszej zawodniczki sezonu, czterokrotnie otrzymywała tytuł WMVP mistrzostw Polski. W swoim dorobku ma także tytuły WMVP oraz MVP (gdy był wybierany jeden zawodnik z drużyny, niezależnie od płci) podczas spotkań reprezentacji Polski mixed. Oprócz osiągnięć w postaci nagród może się również pochwalić najwyższym dorobkiem punktowym w statystykach wszechczasów polskiego Ultimate wśród kobiet, mimo stosunkowo niewielkiej liczby rozegranych spotkań. Monika stawia sobie cele coraz wyżej. Wierzy, że warto rozpowszechniać wartości, które niesie za sobą Ultimate. Ten sport zmienia ludzi, pomaga inaczej spojrzeć na temat współzawodnictwa, uczy pozytywnej motywacji i doceniania pracy innych dlatego stara się wykorzystywać fakt, że na co dzień ma kontakt z dziećmi i młodzieżą. Pokazuje, jak grać, ale też stara się pokazać, że w sporcie chodzi przede wszystkim o pracę nad sobą i umiejętne dysponowanie zasobami. Wykorzystuje doświadczenie, które zdobywa na boisku, w integrowaniu grupy, pokazuje, jak ważne jest zaufanie.