Na wodzie i… za burtą

Nie ma co czekać, bo… jeszcze pogoda się popsuje. 😉 Kiedy w Warszawie, na Wiśle, kajakowa masa krytyczna płynęła z myślą o Olku Dobie, na Świdrze klasa 4a również wiosłowała wspominając podróżnika i podejmując wyzwania tej niełatwej rzeki. Wodospady, kamienie, kłody pod powierzchnią wody – łatwo nie było! Człowiek za burtą – niejeden, a woda już zimna! A gdy trasa okazała się zablokowana przez wielkie zatopione drzewo – przeszkoda została pokonana dzięki dyscyplinie, cierpliwości, współpracy i poświęceniu najodważniejszych. W czym tkwi nasza tajemnica szczęścia? Po prostu – znowu razem.