Relacja z koncertu “Warszawa, ja i ty”

27 października w naszej szkole odbył się koncert “Warszawa, ja i ty”. Społeczność szkolna spotkała się, aby uczcić 78. rocznicę powstania szkoły oraz 130. rocznicę urodzin Stefana Starzyńskiego. Równo rok temu, o tej samej porze, widzieliśmy się w scenerii warszawskiej, międzywojennej kawiarenki. Czas rozkwitu miasta po zakończeniu I wojny światowej szybko jednak minął, a warszawiacy musieli zmierzyć się z widmem i krwawymi konsekwencjami następnego światowego konfliktu.   

Ówczesny prezydent Warszawy, a patron naszej szkoły – Stefan Starzyński – w swoim przemówieniu mówił o wielkiej Warszawie. Już wtedy, spowitą dymem, usłaną gruzami, jako wielką ją widział. Wielką ludźmi, ich sercami, walecznością i oddaniem. Czas na to, aby nasza stolica podniosła się z kolan i została odbudowana ze zniszczeń, przyszedł jednak dużo później. Okres powojenny pozwolił na stopniową, rozłożoną w czasie i systematyczną pracę nad kształtowaniem przestrzeni niemal zrównanego z ziemią miasta. Nie wydarzyłoby się to, gdyby nie zaangażowanie mieszkańców stolicy, ich miłość do małej ojczyzny. 

Lata 70. to epoka Edwarda Gierka. Od władzy został odsunięty Władysław Gomułka, który wszelkie protesty tłumił brutalnie i zdecydowanie. Lata, które nastąpiły po objęciu władzy przez Gierka, były więc czasem nie tylko komuny, lecz także pewnego oddechu od tyranii lat 60. W sklepach pojawiła się po raz pierwszy coca-cola, a do Polski dotarł powiew zachodniego wiatru. To czas, kiedy zagraniczne podróże stały się nie tylko marzeniami, lecz także realnymi możliwościami.  

Zmianom ulegała zarówno rzeczywistość polityczna, jak i społeczna oraz gospodarcza. To także tymczasowa odwilż na gruncie cenzury i swobody wypowiedzi. Zmieniał się zatem obraz ludzi i Warszawy. W stolicy powstał w tym czasie dworzec centralny, budowana była trasa łazienkowska, tworzono w szybkim tempie osiedla z wielkiej płyty. Na ulicach krążyły autobusy, które popularnie zwano ogórkami, a w stołecznym porcie lotniczym odprawiono pierwszy milion pasażerów. Do ‘73 oprócz ukochanych ogórków warszawiacy mogli korzystać także z przejazdów trolejbusami.   

Do mody natomiast z zagranicy przenikały koszule non iron, spódniczki mini, dzwony oraz buty na koturnach. Odzież można było nabyć nie tylko w domach towarowych Wars i Sawa, lecz także w Pewexach, gdzie na półkach leżały oryginalne jeansy, niedostępne wcześniej w Polsce. Na ulicach roznosił się zapach lakieru do włosów, a wiele kobiet marzyło, aby wyglądać jak wokalistki zespołu ABBA. Dominowały upięcia, koki lub proste, długie włosy, czasem zebrane opaską. 

Lata 70. w Warszawie to czas dynamicznych zmian także na gruncie muzyki rozrywkowej. Na scenę po raz pierwszy wchodzili tacy artyści jak Maanam, Budka Suflera, jedną z najpopularniejszych wokalistek tamtego czasu była Anna Jantar. A w kawiarniach przy dźwiękach muzyki, kawie i ciastku w-z toczyły się kulturalne rozmowy… 

W koncercie udział wzięli nauczyciele: Anna Pawłowska, Magdalena Wojnarowska, Marta Górska, Margaryta Orzechowska, Monika Zaczkowska, Sylwia Bilska-Żmuda, Jolanta Majchrzyk, Tomasz Plenzner 

Oraz uczniowie: Maja Szczygielska, Sahian Tobar, Weronika Grohs, Antonina Staniewicz, Hanna Marczewska, Antoni Posyniak